vinrot (Aeromonas hydrophilla) :
Bacterieel Vinrot word door verschillende bacteriën verwekt zoals Aeromonas en Pseudomonas en mytobacteriën. Eerst is er een lichte vertroebeling van de vinnen (doffe plekken) en later worden de vinranden wit. Door weefsel afsterving komen er franjes aan de vinnen waarbij een overmatige bloed vulling van de bloedvatten is te zien net achter het afgestorven weefsel. Bij de staartvin is ook de staartwortel rood getekend door de ontsteking. De huid is op het lichaam op diverse plaatsen aangetast en kapot waardoor een zweer (gat) ontstaat.

Vaak wordt Vinrot veroorzaakt door transportschade of beschadiging bij het vangen of door overpopulatie.

ADVIES : Behandeling met antibiotica is meestal nodig. Als alleen het zachte vinweefsel maar is aangetast is de totale genezing vaak mogelijk.

MORENICOL CYTOFEX van Colombo is een veilig middel dat alleen bij hoge overdoseringen schadelijk wordt. Door een speciale coating worden de actieve stoffen aan de slijmhuid van de vis gebonden. Hierdoor ontstaat een hoge concentratie van werkzame bestanddelen op de plek waar dit nodig is.

DOSERING : 1ml. per 10L vijverwater. Indien nodig de 3e en 5e dag met 1ml. per 10 liter water nadoseren. De benodigde hoeveelheid in de maatbeker afpassen in een gieter of emmer met water voormengen. Dan gelijkmatig over de vijver verdelen. UV-lamp voor ten minste één week uitschakelen.

Bij niet genezing koi arts raadplegen !

Diffuse oppervlakkige huidontsteking (In de volksmond ook wel foutief bekschimmel genoemd (Flexibacter columnaris)) :
Meestal ontstaat een diffuse huidontsteking door een Cytophaga-like bacterie zoals Flexibacter columnaris. De vinranden zijn rafelig. Huid en kieuwen zijn in eerste instantie maar oppervlakkig ontstoken maar wanneer de bacteriën in het lichaam of de kieuwen doordringen volgt meestal een snelle dood. Vaak wordt een diffuse huidontsteking verward met een schimmelinfectie. Verder vertoont de koi grijze plekken over het hele lichaam. Deze vlekken worden later bloedige plekken of platte huidzweren. Ook kunnen de vinnen en de staart weefselafbraak tonen.

Deze ziekte is zeer besmettelijk en het is daarom noodzakelijk dat al het materiaal dat met de vis in contact is gekomen goed wordt ontsmet.

ADVIES : Vis onmiddellijk in quarantaine zetten. Behandeling met antibiotica is meestal nodig. Als alleen het zachte vinweefsel maar is aangetast is de totale genezing vaak mogelijk.

MORENICOL CYTOFEX van Colombo is een veilig middel dat alleen bij hoge overdoseringen schadelijk wordt. Door een speciale coating worden de actieve stoffen aan de slijmhuid van de vis gebonden. Hierdoor ontstaat een hoge concentratie van werkzame bestanddelen op de plek waar dit nodig is.

DOSERING : 1ml. per 10L vijverwater. Indien nodig de 3e en 5e dag met 1ml. per 10 liter water nadoseren. De benodigde hoeveelheid in de maatbeker afpassen in een gieter of emmer met water voormengen. Dan gelijkmatig over de vijver verdelen. UV-lamp voor ten minste één week uitschakelen.

Bij niet genezing koi arts raadplegen !

Buikwaterzucht (ascites, dropsy) :
Buikwaterzucht is een aandoening bij vissen waarbij ze een grote buikomvang hebben en de schubben van het lichaam af staan (dennenappel uiterlijk). Vaak wordt bij buikwaterzucht gedacht aan een besmettelijke aandoening, dit is echter bij Koi slechts bij 1% van alle gevallen. De besmettelijke ziekte is meestal een infectie met vistuberculose (visTBC). Buikwaterzucht is dus in bijna alle gevallen NIET besmettelijk.

Buikwaterzucht kan vele oorzaken hebben: een bacteriële infectie, virale infectie, een herpesvirus, mitraspora cyprini, een tumor, nier falen door giftige stoffen, een chronische hoge ammoniakwaarde en andere oorzaken voor slechte watercondities. Bij bijna al de bovengenoemde oorzaken vindt er een opeenhoping plaats van stoffen of organismen in de lever en de nieren. Deze opeenhoping zorgt voor een weefselbeschadiging in de lever en de nier. De beschadiging kan zulke erge vormen aannemen dat de organen niet normaal meer hun functie kunnen uitvoeren. De waterhuishouding van de vis raakt in die situatie ontregelt en water blijft dan achter in de verschillende weefsels. Dit water zakt ten gevolge van de zwaartekracht en komt onderin de buikholte terecht. Het volume van de buik neemt toe en er wordt extra druk uitgeoefend op de buikwand met als gevolg dat deze strak gespannen wordt en de schubben rechtop gaan staan. Het water in de schubben wordt ook niet goed afgevoerd en per schub vindt er een opeenhoping plaats. De grote hoeveelheid water zorgt er voor dat de schubben nog meer overeind gaan staan. Indien er slechts enkele schubben overeind staan is de prognose nog redelijk. Als de vis echter helemaal een dennenappel wordt dan is de prognose slechter aangezien er dan grote weefselbeschadigingen hebben plaatsgevonden waardoor de orgaanfunctie verstoord is. Over het algemeen kan het orgaan slecht herstellen en de vis overlijdt aan de gevolgen hiervan.

Ichthyophthirius multifiliis of witte stip :
Deze vaak voorkomende aandoening wordt veroorzaakt door de Ichthyophthirius multifiliis parasiet. Op de vis zijn duidelijk witte puntjes te herkennen die zowel op de huid als op de vinnen voorkomen. De huid van de vis is sterk verslijmd. De vissen schuren langs rotsen en vijverwand, klemmen hun vinnen, hangen in een later stadium apathisch in een hoek van de vijver en nemen geen voedsel meer op. Omdat deze ziekte zeer besmettelijk is, is een snelle diagnose en behandeling noodzakelijk.

De parasiet vermeerdert zich in 3 stappen. Hij groeit op de huid van de vis, de huid van de vis is zijn voedsel. Na de groeifase verlaten de volwassen Ichthyophthirius multifiliis de huid en zinken tot de bodem waar zij zich vermeerderen tot 1000 sporen per parasiet. De derde fase is de infectiefase waar de sporen op zoek gaan naar nieuwe vissen. Vinden de sporen binnen 70 uur geen nieuwe vis dan sterven ze af.

Een afstrijkje van de huid, vinnen of kieuwen wordt bij een vergroting van 50-200x bekeken. Deze ciliate ziekteverwekker heeft de vorm van een ovaal. Er is een duidelijke hoefijzervormige cirkel in de parasiet te herkennen. Dit is de grote celkern. Hiernaast heeft Ichthyophthirius multifiliis nog een kleine ronde celkern; welke niet altijd even duidelijk te zien is.

Costia of Ichthyobodo necatrix of huidvertroebeling :
Costia is eigenlijk verouderd, want tegenwoordig noemt men deze ziekteverwekker Ichthyobodo necatrix. Deze parasiet veroorzaakt net als de meeste andere parasieten huidvertroebelingen die echter minder goed te zien zijn. Bij een massale infectie zien we op de huid enkele grijze vlekken die als een film op de huid aanwezig zijn. In sommige gevallen vinden wij Ichthyobodo ook op de kieuwen van de vissen. De vissterfte kan bij een costiabestemmetting zeer hoog zijn, omdat ook vaak secundaire bacteriële infecties voorkomen. Costia is de voornaamste visdoder in de winter omdat deze parasiet zich kan blijven ontwikkelen bij een temperatuur van minder dan 2C°. Zoals bij andere infecties door eencellige zwemmen de vissen tuimelend door het water, schuren aan de vijverwanden en vermageren. Sommige vissen sterven zelfs zonder dat er één van deze symptomen is waargenomen.

Ichthyobodo behoort in tegenstelling tot de drie vorige parasieten tot de groep van de flagellanten. Anders dan de silicaten hebben de flagellanten enkele haartjes. De costia heeft 2 lange en 4 korte haartjes waarmee hij zich voortbeweegt. De parasiet vermeerdert zich door celdeling, waardoor bij een eventuele besmetting de parasiet op zeer korte tijd grote sterfte veroorzaakt bij vooral jonge vissen. Deze ziekte is zeer besmettelijk. Costiaparasieten dienen binnen de twee uur een nieuwe gastheer te vinden of ze sterven.

Onder de microscoop is Ichthyobodo bij een vergroting van 200-400x aan zijn snelle zwembeweging en zijn boonvormig uiterlijk te herkennen. Costia is voor een beginnende onderzoeker moeilijk te herkennen doordat ze zeer klein zijn (7-15µm) en zeer snel van plaats wisselen.